دیریست که در این وب می نویسم

دیریست که برای دل خود می نویسم

دیریست که از دل خود می نویسم

هر بار که می نویسم میدانم که راهی جز صبر نیست

زندگی مشترک خوبه

مسئولیت های خودشو داره

و باید مرد بودو از عهده ش بربیاد و بتونه اداره ش کنه

فعلا که همه چی خوب داره پیش میره

ولی همیشه توی ذهن ناخودآگاهم می بینم که بر به مشکل خورده ام

شاید بدبین باشم

هنوزم تکلیف کار معلوم نشده فردا آخرین جلسه رو داریم

مدیر عامل شرکت از تهران میاد

تا خدا چی بخواد هرچی که بشه میدونم خیره

این یه بار دلم روشنه