واما امروز

صبح یه چندتایی پیام داد منم که سر کار بودم هی این موبایل تند تند صدا میداد و تک زنگ میخورد دیگه اعصابم بهم ریخت

پیام داد که باهاش حرف بزنم زنگ که زد سریع جواب دادم

همه رو خلاصه کنم بهتره:)

گفتم که اگه تا آخر عمرتم بهم پیام بدی و هزار بار زنگ بزنی مطمئن با شکه من با هات دوس نمیشم نه تنها با تو بلکه باهیچ زن شوهر داری پس بیخود خودتو عذاب نده

گریه کرد اولش بیشتر اعصبانی شدم بدش یکم دلم سوخت کلی حرف زد که دست خودش نیست و دوسم داره وازاین حرفا

چونکه میدونستم اینا خانوادگی یه زمینه مذهبی دارن تنها راهکاری که به ذهنم رسید توی اون لحظه همین بود چون تمامی راهها رو انتخاب کرده بودم گفتم

میدونی اگه ما باهم باشیم حکم تو چیه؟سنگ سار -- یعنی تو از خدا نمی ترسی؟

گفت کسی قرار نیس بدونه  که بخواد حکم اجرا کنه

گفتم خدا که می بینه و......

خلاصه بعد از ۴۰-۴۵ دقیقه حرافی به اینجا رسید که خدا منو دوس نداره والا منی که اون همه اعتقاد داشتم به اینجا نمی رسیدم که یه همچین درخواستی از تو بکنم و....

مثل این دیونه ها حرف میزد یه بار می گفت خدا منو می بخشه یه بار می گفت چیکار کنم و...

آره یکم دیگه باهاش حرف زدم و مثل سریع قبل عذر خواهی بسیار و طلب بخشش از خداوند و اینکه قرار شد که واسش دعا کنم که خداوند اونو ببخشه

و تموم

یعنی فعلا تموم چون میترسم بازم خاستگاه بگه ساده دل و دوباره ساده دل بشم مثل سریع قبل

از صبح تا الان که ساعت ۱۲ شب می باشد خبری ازش نیس

از همتون ممنونم که توی این مدت همراهم بودین و بهم دلگرمی میدادین

راستی اگه آخوند میشدم فکرکنم از همه بهتر میشدم:)))))))))))))