مرز

مثل اینکه خاطرات سفر طرفدارانی هم داره باشه می نویسم و یه چندتایی فیلم هم از کنسرت ها گرفتم که اونا رو هم کم کم میذارم

واما خاطرات سفر سعی می کنم یه چندتایی رو بگم البته نه هرشب

اگه یه وقتی اتفاق خاصی بیفته یا دوتا پست میذارم که یکیش خاطره باشه یا اینکه فقط به  اون اتفاق  بسنده میکنم 

۵شنبه غروب بود ساعت ۷ به طرف تبریز راه افتادیم پسر عمو گفت از جاده بیجار بریم که را ه میانبر هم وجود داره و ۲ساعت مسیرمون نزدیک تر میشه منم قبول کردم گواهینامه رو هم که بین المللی کرده بود مک به این امید که اونجا ماشینو کاپیتاژ کنم و با ماشین تا ایروان بریم ساعت ۱۰-۱۱ شب بود که به همون راه میان بر رسیدیم چشمتون روز بد نبیه بارون به شدت می بارید سرعت وزش باد به جرات میتونم بگم نزدیک ۷۰-۸۰ بود بطوری با سرعت ۷۰ کلیومتر در ساعت ماشین به شدت تکون می خورد از همه اینا بدتر این جاده میان بر بود که هیچ علایم رانندگی و هیچ تابلویی نبود فقط بعضی وقتا مثلا بعد طی ۱۰ کیلومتر اداره راه و راهنمایی رانندگی شرمندمون کرده بودن و اسم شهر جلویی و کیلومتر باقی مونده رو نوشته بودند خدا خیرشون بده .

خلاصه با هر بدبختی به بیجار رسیدیم بعد تازه فهمیدیم که پسر عمو بدتر راهمونو دور کرده بود بنده خدا از روی شرمندگی فقط می خندید ماهم که تازه نفس بودیم و ابتدای سفر می خندیدیم و پسر عمو رو تا دلتون بخواد مسخره کردیم.:))

از اونجا مستقیم به طرف زنجان رفتیم همین که به اتوبان رسیدیم به یکی از بچه ها گفتم که اون رانندگی کنه و خودم رفتم عقب واسه استراحت اونا سه نفری تا تبریز رانندگی کردند منم که همش بیدار بودم تا یه چرت میزدم سریع بیدار می شدم ساعت ۵ صبح به تبریز رسیدیم .

بازم پسر عمو  ... بجای اینکه از کمر بندی بره صاف ما رو برد مرکز شهر  فکر کنم ای کیوش در حد جلبک باشه:))

خلاصه از هرکی می پرسیدیم جلفا میریم هرکس یه چیزی می گفت تا اینکه خسته شدم و گفتم بزن کنار تا خودم بشینم

گفت مگه تو بلدی

گفتم یه عمر اینجا زندگی کردم (:)) دومین باری بود که به تبریز می رفتم) خلاصه تابلو فرودگاه رو دیدم و مستقیم به طرف فرودگاه رفتم هرچه بچه ها داد زدند که از کسی بپرس گوش نکردم و رفتم . خدا بخواد درست  میرفتم تا اینکه از شهر خارج شدیم و تابلو مرند رو دیدیم و به مرند حرکت کردیم .

بازم جاده افتضاح بود اینار برف همه جا رو گرفته بود و هوا بسیار سرد بود بچه هام که همه خوابیده بودند ماشین ها کنار میزدند و زنجیر چرچ می بستن منم هرچی فکر کردم توی اون سرما حس و خال پیادهخ شدن و زنجیر چرخ بستن و تو خودم ندیدم با همون دنده ۳ رفتم به خودم گفتم هرجا ماشین دیگه نرفت اونجا می بندم ها؟!!!!

خدارو شکر تا آخر مسیر هم رفت و بالاخره به شهر جلفا رسیدیم اونجا متوجه شدیم که نمی تونم ماشینو ببرم ناچارا همونجا ماشینو توی یه پارکینگ زدیم و با یه ماشین کرایه به مرز نوردوز رسیدیم.